Ελευσίνα, μια πόλη που ταξιδεύει στο χρόνο...

Tα Ελευσίνια Μυστήρια αποτελούσαν μία λατρεία που σχετιζόταν με τη θεά Δήμητρα και την κόρη της Περσεφόνη. Επειδή, σύμφωνα με το μύθο, η θεά ξαναβρήκε στην Ελευσίνα την κόρη της ύστερα από την αρπαγή της από τον Πλούτωνα, οι λατρευτικές τελετές διαδραματίζονταν εκεί. Παρόλο που τελούνταν και παλαιότερα, απέκτησαν ξεχωριστή θέση στη θρησκευτική ζωή της Aθήνας κατά την Κλασική περίοδο. Περισσότερα

Ελευσίνα: Ο Αρχαιολογικός Χώρος και το Μουσείο

Ελευσίνα ανά τους αιώνες

Τα εκκλησάκια της Ελευσίνας

ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΒΙΚΥΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΨΙΝΙΩΤΙΚΑ ΙΕΡΑ

Ο Άγιος Ζαχαρίας Ελευσίνας

ΜΙΑ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΑΛΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΝΑΪΣΚΟ

ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ-ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ (Απαγγελία ποιητή)

                                                                                Γιατί εκείνο πια το δείλι,
                                                                     σαν άρρωστος, καιρό, που πρωτοβγαίνει
                                                                   ν' αρμέξει ζωή απ' τον έξω κόσμον, ήμουν
                                                                           περπατητής μοναχικός στο δρόμο
                                                                             που ξεκινά από την Aθήνα κ' έχει
                                                                              σημάδι του ιερό την Eλευσίνα.
                                                                    Tι ήταν για μένα αυτός ο δρόμος πάντα
                                                                                       σα δρόμος της Ψυχής.
                                                                                           Φανερωμένος
                                                                           μεγάλος ποταμός, κυλούσε εδώθε
                                                                          αργά συρμένα από τα βόδια αμάξια
                                                                           γεμάτα αθεμωνιές ή ξύλα, κι άλλα
                                                                        αμάξια, γοργά που προσπερνούσαν,
                                                            με τους ανθρώπους μέσα τους σαν ίσκιους.

απόσπασμα από την Ιερά Οδό του Άγγελου Σικελιανού Σπουδαστήριο Ελληνισμού